ΟΠΑΔΟΙ Η ΠΕΛΑΤΕΣ ?

Ζούμε σε μια εποχή αβεβαιότητας. Πολιτική, κοινωνική, οικονομική. Πολλοί από εμάς δεν ξέρουμε εάν αύριο θα έχουμε δουλειά, αν θα έχουμε και ποιά κυβέρνηση, αν θα έχουμε τη δραχμή ή το ευρώ, αν οι λίγες οικονομίες μας θα υπάρχουν κλπ.

Τα ίδια ισχύουν και στον αθλητισμό. Είναι πολύ πιθανό στα επόμενα χρόνια να καταρρεύσουν πολλοί σύλλογοι, επειδή το κράτος δεν μπορεί πια να μοιράζει χορηγίες, τα αφεντικά ζούνε και αυτοί την οικονομική κρίση. Το μοντέλο 'το αφεντικό τρελάθηκε' ή 'το κράτος είναι δίπλα σας' τελείωσε. Ακόμα και εάν δεν θέλουν οι παράγοντες ειδικά του ποδοσφαίρου , θα αναγκαστούν να συμμορφωθούν με νέους κανόνες οικονομικής διαχείρισης αλλά και λειτουργίας που θα επιβάλλουν το ΔΝΤ αλλά και η UEFA.

Σε αυτό το περιβάλλον καλείται να λειτουργήσει η ομάδα μας. Ο μέτοχος της , έχει δηλώσει ότι μπορεί μέχρι ενός σημείου και από κει και πέρα η ομάδα θα πρέπει να λειτουργήσει με τους πόρους που παράγει. Πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι ότι έτσι θα είναι τα πράγματα από δω και πέρα. Οι οικονομικά συνετοί θα επιβιώσουν ώστε να συμμετέχουν στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται.

Ο στόχος αυτού του κειμένου δεν είναι να κρίνει τις μέχρι τώρα κινήσεις. Είναι πολύ νωρίς, δεν ξέρουμε τι έχει στα σκαριά η ομάδα, οπότε επιλογή μας είναι να κάνουμε υπομονή.

Αυτό που θέλουμε να θίξουμε είναι ποιά η στήριξη της ομάδος απο εμάς, τους απλούς οπαδούς της. Προς το παρόν , πολύ μικρή. Ένα πράγμα μπορούμε να κάνουμε, ώστε να βοηθήσουμε τη κατάσταση και αυτή είναι η αγορά εισιτηρίων διαρκείας. Εαν πέρσι πουλήθηκαν 2,700 εισιτήρια , φέτος έπρεπε να φτάσουμε τα 5,000. Είναι ο μοναδικός τρόπος να δείξουμε έμπρακτα και χωρίς όρους τη στήριξη μας. Τα πολλά διαρκείας δεν σημαίνουν μόνο ευρώ στο ταμείο, αλλά χορήγηση επιπλέον δύναμης στην ομάδα μας είται διαπραγματεύεται με χορηγούς ή με το σύστημα γενικότερα.


Το παραπάνω θεωρούμε ότι είναι σε άμεση συνάρτηση του πως βλέπει ο καθένας τον εαυτό του σε σχέση με την ομάδα. Δυστυχώς πολλοί υπερπανιώνιοι τελικά βλέπουν τον εαυτό τους ως πελάτη και όχι ως οπαδό. Εμείς το βλέπουμε διαφορετικά ή θα ελπίζαμε να είναι διαφορετικά τα πράγματα. Θα θέλαμε οι Πανιώνιοι να στέκονται εμπράκτως στην ομάδα και με τη καλή μπάλα , το καλό κλίμα στο γήπεδο , να προσελκύαμε και πελάτες.

Είναι πολύ εύκολο να κάθεσαι και να πυροβολείς , ασκώντας κριτική σε κάθε ευκαιρία. Είναι πολύ εύκολο να βρίζεις το Τσακίρη, να βγάζεις άχρηστο το Κιντή, να ανακυκλώνεις σενάρια διάλυσης, ξεπεσμού και φαγωμάρας.Υπάρχει και η εύκολη δικαιολογία, έτσι είμαστε εμείς οι Πανιώνιοι, επαναστάτες, γκρινιάρηδες, απροσάρμοστοι, αντισυμβατικοί, δεν θέλουμε πρωταθλήματα, θέλουμε να βλέπουμε μπαλίτσα και να αντιστεκόμαστε στο ΠΟΚ.
Τελικά μάλλον δεν είναι έτσι τα πράγματα, διότι μόλις κάτσει η στραβή το γήπεδο έχει 1,500 άτομα και τα διαρκείας είναι κάτω απο 1,000.


Το δύσκολο είναι να σταθείς δίπλα στην ομάδα, ακόμα και στις δυσάρεστες στιγμές, να βάλεις και το χεράκι στη τσέπη αν φυσικά έχεις τη δυνατότητα. Απέκτησε το διαρκείας σου και ας κάνεις όση κριτική θέλεις, αλλά ως κάτοχος διαρκείας , ως οπαδός που πρωτίστως έχεις κάνει το καθήκον σου απέναντι στη -χωρίς όρους- αγάπη σου.

ΓΙΑΥΤΟ ΥΠΕΡΠΑΝΙΩΝΙΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ ΤΙ ΕΙΣΤΕ , ΟΠΑΔΟΙ Η ΠΕΛΑΤΕΣ